جثه این جانور از خارپشت اروپایی کوچک تر است و پوزه کشیده تر و نوک تیزی دارد. گوش هایش بسیار دراز و از خارهای پشت سر بلندتر است. دست ها و پاهای بلندی دارد. برخلاف خارپشت بیابانی و خارپشت برانت، خارهای جلوی پیشانی دو قسمت نمی شوند. طول خارها حدود 15 میلی متر است. خارها گندمی رنگند و دو نوار تیره متمایل به قهوه ای دارند. معمولاً رنگ خارهای وسط پشت به علت نبودن نوارهای تیره روشن تر است. رنگ موهای صورت، گلو و پیشانی دارچینی متمایل به زرد است. موهای زیر بدن، پهلوها، دم، دست و پا سفیدند. در منطقه سیسستان رنگ خارهای پشت و موهای زیر شکم این خارپشت تیره رنگ است. بر اساس تحقیقاتی که به تازگی از طریق مطالعه DNA، توسط دکتر پاتون از موزه جانورشناسی دانشگاه رکلی بر روی نمونه هایی که در چاه نیمه زابل جمع آوری شد انجام گرفت، مشخص گردید که خارپشت های این منطقه زیر گونه ای به نام (H.a.megalotis) هستند که با زیرگونه کرمان (H.a.auritus) تفاوت دارند.